Loading…
13-07-2001
Türkiye - Ağrı - Ağrı Dağı
5100 m civarı
Dağcılık
Kaybolma
Bilinmiyor
1
1
-
  • Ağrı Dağı’na ikinci denemesidir. 
  • İlk denemesinde (19 Mayıs 2000) Cehennem Deresinde düşmüş ve omzunu sakatlamıştır ! Jandarma tarafından alınarak, Iğdır Devlet Hastanesinde tedavi görmüştür.
  • İlk denemedeki başarısız tırmanışa ve tüm uyarılara rağmen, ikinci denemesini ‘’İskender IĞDIR anısına zirveye kupa bırakma’’yı sebep göstererek yapmıştır.
  • Tırmanış öncesi yaptığı basın toplantısında, DHA muhabirine “İNTİKAM TIRMANIŞI” ifadesini kullanmıştır !
  • Doğubeyazıt’tan Iğdır’a giderken Kabaktepe köyünden, yanına köylü Ahmet Kaçmaz’ı rehber (?) alarak tırmanışa başlamıştır. 4500m.’den sonra tüm kötü hava koşullarına rağmen tek başına devam etmeye karar vermiştir.
  • 5000 m. civarında kız arkadaşı Munise’yi arayıp, kötü havanın peşini bırakmadığını söylemiş, 5165 m. platosunda zirveye 20 metre kala, cesedi arama kurtarma ekibi tarafından bulunmuştur.
  • Sertaç TÜMERDEM, yüksek olasılıkla Hipotermi’den yaşamını yitirmiştir. Sertaç’ın cenazesi, sekizinci gün Askeri helikopter desteği ile indirilip, otopsi sonrası ailesine teslim edilmiştir.

 

AĞRI’DAN DERSLER: Ağrı Dağı’nda Sertaç Tümerdem’in ölümü tedbirsizlik, dikkatsizlik, eğitimsizlik gibi eksikliklerin ötesine geçen bir boyut taşıyor.

Önceden bildirilen kaza !!

Ağrı Dağı’nda bir kaza daha yaşandı. Sertaç Tümerdem adlı bir dağcı yaşamını yitirdi. Keşke tedbirli olsaydı Sertaç. Keşke iki kişi tırmansalardı. Keşke dikkati elden bırakmasaydı. Keşke...

Dağ kazalarından sonra çıkartılan sonuçlar çoğu zaman bu çerçeveyle sınırlı tutulur. Oysa, bu kaza, “keşke”lerin ardından söylenenler gerçekleşip kişinin başına bir iş gelmese dahi, tartışılması gereken önemli bazı noktaların varlığına dikkat çekiyor. Ağrı Dağı’na yaptığımız iki kuzey çıkışının ardından rota hakkında ayrıntılı bilgi talebiyle çok sayıda telefon aldık. Bir gün İzmir’den arayan bir hanım, aynı talebi yöneltiyor; rota hakkındaki bilgileri bir gün sonra tek başına tırmanış yapacak arkadaşına ileteceğini söylüyordu. Tereddütsüz yanıtım “vazgeçsin bu sevdadan” şeklinde oldu. Bir süre sonra  tekrar aynı kişi, arkadaşını kendisinin ikna etmesinin mümkün olmadığını, belki benim sözümü dinleyebileceğini söyledi. Bir süre sonra Sertaç aradı beni. Her şeyi ayarlamıştı Sertaç. Televizyona ve gazetelere demeçler verilmiş, valiyle görüşülmüş, yola çıkılmış ve sıra en sonunda, evet en sonunda rotayla ilgili bilgi almaya gelmişti. Projenin gerçekleşmesi için belirlenen süreye bu işin eğitimini sığdırmanın olanağı kalmamıştı. Sertaç, bana söylediği kadarıyla birkaç senedir kaya tırmanışı yapıyormuş, herhangi bir buz krampon eğitimi ve deneyimi yokmuş. Geri dön çağrılarının sonuçsuz kalacağı kesinleşince, rotayı tarif etmekten başka seçenek kalmadı benim için. İşin ciddiyetini vurgulamak amacıyla tehlikeleri abartarak ve en ufak bir tereddütte veya kötü hava olasılığında geri dönmesi gerektiğini tembihleyerek bitirdim  telefon konuşmasını. 

İki gün sonra, İzmir’den arayan hanım, Ağrı’dan kendisine telefon eden Sertaç’ın yanındaki kişinin dağ hastalığına yakalandığını söylüyor ve ne yapması gerektiğini soruyordu. İzmir’e ilettiğim yanıt oradan Ağrı’ya ulaştırıldı. Yine iki gün sonra, İzmir’den gelen telefonda bu kez Sertaç’ın 4 bin 200 kampı sonrasındaki rotanın tarifine ihtiyacı olduğu söylenince böyle bir yöntemi artık sürdürmenin mümkün olmadığını, beni Sertaç’ın bizzat araması gerektiğini söyledim. Sertaç beni dağdan döndükten sonra aradı. Yaklaşık 15 dakika lisan-ı münasiple yaptığının ciddiyetini anlatmaya çalıştım Sertaç’a.

İki ay sonra, gazetede Sertaç’ın ölüm haberi  yer aldı. Sertaç, gazetelerin yazdığına göre bu kez “intikam” türü sözler sarf ederek yeniden çıkmıştı dağa.

Vahamet düzeyine erişen konuların tartışılma ihtiyacı, ölmüş birinin ardından konuşmanın sevimsizliğini fazlasıyla aşıyor. Sertaç için yapılabilecek bir şey kalmasa da, bundan sonra sadece dağcılık için değil, kestirme yollardan mesafe kat etmenin revaçta olduğu hemen her alan için dersler çıkartmak gerekiyor. Sorun; tedbir, dikkat, delikanlılık vs. gibi konulardan çok daha büyük boyutlara sahip. Genel olarak dağcılık anlayışıyla ilgili.

İşin özünden önce sunuşuna ve pazarlamasına özen gösteren anlayış, birçok alana yayılmış bir sapkınlık. Bu “işletmeci” mantığı, dağcılığa sirayet ettiğinde ise sonuç ;  kişinin yaşamının sonlanması veya başkalarının ölümüne yol açması olabiliyor. İnsan dağa ve dağcılığa  farklı saiklerle bağlanabilir. Bunda aşılamaz, aşıldığı durumda ise kişiyi affetmeyecek sınırlar vardır. “İntikam” sınır ötesidir.

İyi sunulduğu durumda başkalarının gözünde kendisine değer kazandıracağı hesaplanan bir planın ekseni olmamalıdır dağcılık.

Kahramanlara duyulan ihtiyaç, böyle bir boşluk yaratmıştır ne yazık ki. Bu boşluk farkında olunsa da olunmasa da, çok kişiye cazip geliyor.

Y. UĞUR ULUOCAK – ATLAS DERGİSİ

  • Sertaç TÜMERDEM
    1970
    Deneyimsiz
    Hipotermi
Top