YTUDAK mail grubuna gönderilen kaza raporundan aynen alınmıştır:

‘’… İnerken en önde Burhan, ortada Emre ve Emre’nin sol tarafında da ben (Sefa Sağlam) bulunuyorduk. Emre’nin sol tarafındaydım çünkü; yukarıda buz burguları ile iniş yaptığımızda en son inişi yapan ben olduğum için aşağı inerken sol tarafa doğru inişimi gerçekleştirmiştim. Yukarıdan inişim sırasında, çıkışta kazma krampon sapladığımız yerlerde parçalanmış buz parçalarının ekip arkadaşlarımın üzerine kaymaması için sol tarafa doğru inişi yapmayı tercih etmiştim. Buz etabından çıktıktan sonra, yine bulunduğum konumda aşağı dik olarak inişime devam ettim. Hepimiz inişe odaklanmıştık; Çift kazma ve krampon geri geri iniş tekniğimizle en az 3 noktamız sürekli sabit bir pozisyonda inişimize devam ederken, Emre birden sert-yumuşak kar karışımı zemin üzerinde kaymaya başladı. Ben “Kazmanı sapla!” diye bağırdım. Biraz aşağıda olan Burhan’da Emre’ye “Dur!, Kazmanı Sapla!” diye bağırdı.

…Burhan’ın yanından saniyeler içinde kayan Emre’ye hiçbir müdahalede bulunamadık. Sadece arkasından “Dur!, Kazmanı Sapla!” diye bağırabildik. Emre düşerken sırt üstü kafa aşağıda pozisyonda düşüyordu. Bağırmamızla hamle yapmaya çalıştı. Düşüş pozisyonunu almaya çalıştı, kazmasını sapladı ancak o kadar hızlıydı ki; saplamış olduğu kazmanın perlonu Emre’nin bileğinden çıktı ve Emre bir kaç saniye sonra gözden kayboldu.

Nasıl düştüğü hakkında sadece tahminlerimiz var; ama dengesini nasıl kaybettiğini ne ben, ne de Burhan gördük. Burhan ve Emre daha önce Güzeller Kuzeydoğu Kar-Buz Kulvarını ve Parmakkaya’yı birlikte tırmanmıştı. Benimle de daha  geçen kış Demirkazık Kış Tırmanışı‟nı gerçekleştiren Emre buradan basit bir şekilde düşemezdi. Oradan düşecek kişi olamazdı. Eğim vardı; ancak sert değildi…

Düşüşünün sebebi olarak, faaliyetin 12 saat boyunca devam etmesi, sürekli kazma krampon tırmanışın insanı yorması, buna bağlı olarak bir anlık halsizlik, yorgunluk, dikkatsizlik gibi sübjektif nedenler ya da bunların bütünü olabilir. Kaza sonrası Burhan ile birbirimize bağırdık. Birbirimizin durumunu öğrendikten sonra Emre’nin yanına seri bir şekilde ulaşmaya çalıştık. Hızlı bir şekilde inerken zaman zaman birbirimizi ikinci bir kaza yaşanmaması için dikkatli olmamız yönünde uyarıyorduk. Aşağı inerken sırayla Emre’nin bir kazmasını, kramponlarını, emniyet kemerini, ayakkabısını ve kaskının parçalarını bulduk. Parçaları takip ederek Emre’yi bulmaya çalıştık. Burhan ile anlaşmamızda, Burhan Emre’ye ilk yardımını yapıp, taşımak için paketleyecek, bende yardım çağırmak için Meteo Station’a gidecektim. (Meteo Station 42o 40.800K – 44o 32.026D) Bir ara ikiye ayrılan kulvarda Emre’yi aramak için Burhan ile ayrıldık. Kafa fenerlerimiz ile her yerde Emre’yi arıyorduk. Yaklaşık 1 saat 15 dk sonra Emre’yi düştüğü noktanın yaklaşık olarak 550-650 metre (daha fazla da olabilir.) altında bulduk. (4030m) (42o 41.234 K – 44o 31.651D) Bulduğumuzda yüzükoyun baş aşağı karların üzerinde yatıyordu. Kaskı 7-8 parçaya ayrılmış, elbiseleri paramparça ve üzerindeki eşyalarından ayakkabıları, eldivenleri, emniyet kemeri, kramponları, çantası üzerinden çıkmıştı. Hemen koşarak yanına vardık ve ters çevirdik. Yüzüne baktığımızda ağzı ve burnu yani solunum yolları kan ile dolu, elleri ve vücudu hafif mavi ve soğuktu. Nabzını kontrol ettiğimizde hiç bir hayat belirtisinin olmadığını gördük. 

Yıkılmış bir şekilde ne yapacağımızı düşündük. Emre’yi ararken ayağımıza giren kara ve ellerimize fazla dikkat etmemiştik. Bu nedenle Burhan’ın elinde ve ayağında oluşan 2.derece donmaları farkettik. Hızlı hareket etmemiz gerekiyordu. Diğer yandan arkadaşımızı da orada yalnız o şekilde bırakmakta istemiyorduk. Emre’nin bedenini o halimizle ve o karanlıkta taşımamız çok zordu. Emre için yapacak bir şeyimiz kalmadığını anlayınca arkadaşımızın yerini kolay bulabilmek için GPS’e kaydettikten sonra Meteor’a doğru devam ettik. İki saat sonra Meteor’a vardığımızda oradaki görevli dağcı arkadaşımız Tamaz bizi karşıladı. Tamaz Türkçe ya da İngilizce bilmiyordu. Zor olsa da anlaşabiliyorduk. Tamaz bizi iki kişi görünce durumu anlaması uzun sürmedi. Çıkıp arayalım demek istedi ama arkadaşımızın vefat ettiğini söyledik. Meteor‟a ulaştığımızda saat 21.10 civarlarıydı. İçeride Tamaz bize  sıcak içecek verdi. 10-15 dk kendimize gelmeye çalıştık. Burhan’ın donan uzuvlarına ılık su ile ilk müdahaleyi yaptık.

Cenazemizi kaldırırken Türkiye’nin dört bir yanından gelip bizi yalnız bırakmayan, telefon ve mail yoluyla bizlere ulaşarak desteklerini sunan tüm dağcı dostlarımız ve kulüplerimize, ismini veremediğimiz ve bizlere yardımcı olmak için seferber olan tüm dostlarımıza teşekkürü borç biliriz.

Ailesine ve tüm sevenlerine baş sağlığı dileriz.’’  

• 
  Adı Soyadı : Emre KURUOĞLU

  Doğum Tarihi : 1988

  Deneyim : Bilinmiyor

  Ölüm Şekli : Düşme